Just Note

ဘဝဆိုတာBusကားတစ်စီးဆိုပါတော့ ကံတရားဆိုတာက အဲဒီ Bus ကားပေါ်မထင်မှတ်ပဲ အတူတူတတ်လိုတ်မိတဲ့ခရီးသည်တွေ ခွဲခွာချင်းဆိုတာက တစ်မှတ်တိုင်ပြီးတစ်မှတ်တိုင် ရည်မှန်းချက်မတူပေမယ့် ဦးတည်ချက်တူရာလူတွေစုပြီး ဆင်းတဲ့နေရာဖြစ်တဲ့မှတ်တိုင် တွေ့ဆုံမှုဆိုတာကအတတ်အဆင်းတွေများလဲ busကားပေါ်မှာတယောက်ဆင်းတယောက်တတ် တွေနဲ့ကိုယ်နဲ့ခရီးမတူပေမယ့် ခဏတာတွေ့ဆုံရတဲ့သူတွေ ရေစတ်ဆိုတာက ကိုယ်နဲ့တခါမှမသိပေမယ့် ကိုယ်ဆင်းမယ့် မှတ်တိုင်မှာမထင်မှတ်ပဲလိုတ်ဆင်းဖြစ်တဲ့သူတွေ ရည်မှန်းချက်မတူပေမယ့် Busကားဦးတည်ချက်ကတော့ ဂိတ်အစဂိတ်အဆုံးဆွဲနေမှာပဲ ကားပေါ်မှာတွေ့တဲ့သူတွေကကောင်းတဲ့သူတွေလဲ ပါမယ် ဆိုးတဲ့သူတွေလဲပါမယ် အကျင့်ကောင်းတာအကျင့်ယုတ်တာ လူပေါင်းစုံပါပဲ မိဘဆွေမျိုးတွေလဲပါမယ် မောင်နှမတွေလဲအမှတ်မထင်ဆုံတာတွေလဲပါမယ် ဆရာကောင်းသမားကောင်းတွေလဲပါမယ် […]

Are You Ok လို့မေးလာခဲ့ရင် I’m ok, I’m Fine, ဆိုတာဟာအလိုလျှောက်ဖြေကြားခြင်းစနစ်လိုပဲ အမြဲတမ်းအဆင်ပြေပါတယ်လို့ပြောခဲ့ဖူးတယ် သန်မာချင်လွန်းတဲ့ကျွန်တော်ဟာ အားနည်းတယ်လို့ပြောကြမှာတခြားသူကိုမှီခိုရမှာမျိုးအရမ်းကြောက်ခဲ့ဖူးတဲ့အချိန်တွေပေါ့ ဟိုးအရင်တုန်းကရိုးသားစွာနဲ့ဘာမှဆိုပြောပြခဲ့ဖူးတယ် ဒီနေ့ကျောင်းမှာဘာဖြစ်လာတယ် သားသူငယ်ချင်းရဲ့အရုပ်ကအကြီးကြီးပဲ ကျောင်းကလူတွေဆိုသားကိုဘယ်လိုစနောက်ကြတယ် ပြီးတော့ဖြစ်ခဲ့သမျှအကုန်အိမ်ရောက်တာနဲ့အပြေးပြောပြတတ်တယ်အခြေနေအပြောင်းအလဲတွေကြားမှာကျွန်တော်ဟာတဖြေးဖြေးနဲ့အေးစက်လာခဲ့သလို အနေလဲဝေးလာတယ်ထင်ပါတယ် အရင်လိုစကားတွေပေါက်ပေါက်ဖောက်မပြောဖြစ်တော့ဘူး ကိုယ်ဘယ်လောက်သန်မာတယ် ဘယ်လောက်ယုံကြည်အားကိုးရလဲဆိုတဲ့အပိုင်းပဲပြချင်တော့ကျွန်တော့်ရဲ့ဝမ်းနည်းမှုအပိုင်းတွေအားနည်းချက်ရှိတဲ့အပိုင်းတွေကိုစုစည်းပြီးတိတ်တိတ်လေးဖွတ်ထားမိတယ်အသက်တွေကြီးလာလို့ သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေအပေါင်ယအသင်းတွေနဲ့ လူမှုပတ်ဝန်းကျင်ကိုကျင်လည်လာရတဲ့အခါ ထိုနည်းတူစွာပဲ ရင့်ကျက်သူတစ်ယောက်ဖြစ်လာဖို့ စိတ်ဓါတ်ပြင်းပြနေတဲ့ကျွန်တော် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတွေအကုန် တစ်ယောက်တည်းထမ်းဖို့ဆုံးဖြတ်မိလာတယ် သူငယ်ချင်းတွေကကိုယ့်ဆီရင်လာဖွင့်ကြရင်အကြံတွေပေးမယ် စဥ်းစားတတ်ပေးပေမယ့်ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကတခြားတစ်ယောက်ဆီရင်ဖွင့်ဖို့တိုင်ပင်ဖို့ကဝန်​လေးနေပြန်ရောအရမ်းကိုခတ်ခဲတယ်ထင်နေမိတယ် […]

ပြန်လို့မရတော့တဲ့ တိုင်းပြည်ထဲကနေ အသက်လုခိုးဝှက် ခြုံဖြဲထွက်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် ကျနော်အရင်ဆုံး ဝင်မိသွားတာက ဆဲဗင်းအလဲဗင်း။ အဲယားကွန်းအေးစိမ့်စိမ့်၊ ဘာသာစကား အေးစိမ့်စိမ့်လေးနဲ့ ဆဲဗင်းအလဲဗင်းထဲ တိုင်းပြည်လွမ်းစိတ်ကို ညနေဆို အရက်ဘီယာအများဆုံးဝယ်အားပေးတဲ့ တာဇံဟာ ကျနော်ဖြစ်သွားတယ်။ ရိုးရာနံ့သင်းတဲ့ ဟင်းတွေ၊ အင်ဖပ်နံ့မွှေးတဲ့ ဒေသစာတွေ၊ စကားရွှန်းဆို နှုတ်ခွန်းဆိုရင်း ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားကြတဲ့ ပျော်စရာ ရွာဈေးရပ်ဈေးတွေ၊ ပြီးတော့ အကောင်အထည်လိုက်မြင် ခွင့်ရခဲ့တဲ့ အာဏာရှင်တွေ၊ ကုသိုလ်အကုသိုလ်နဲ့၊ […]

လောကမှာ​ငွေချမ်းသာတဲ့သူ​တွေက​ပေါတယ် သူတို့ရဲ့နာမည်ကိုရွတ်ပြဆိုရင် တ​နေကုန်ရွတ်လို့​တောင်မကုန်ပါဘူး ဒါ​ပေမယ့် စိတ်ချမ်းသာတဲ့လူတ​ယောက်ရဲ့ နာမည်ကို​ပြောပြပါဆိုရင်​တော့ တစ်​နေကုန်ထိုင်စဥ်းစားရင်​တောင် တစ်​ယောက်နှစ်​ယောက်​လောက်ပဲရှိနိုင်တယ် စိတ်ချမ်းသာတဲ့အလုပ်ဆိုတာ လွယ်တဲ့အလုပ်မဟုတ်ဘူး ဆင်းရဲတဲ့သူလဲစိတ်ညစ်​နေရတယ် ချမ်းသာတဲ့သူလဲစိတ်ညစ်​နေရတယ်

လူစည်စည် အသံဆူဆူပျော်ပွဲရွှင် ပွဲတွေသွားဖို့ထက် လူရှင်းရှင်း နားအေးအေးနေရာမှာ သက်တောင့်သက်သာလေး ပို နေချင် လာတယ် ။ အ ပေါ်ယံ မိတ်ဆွေများများစားစားရှိဖို့ထက် ရင် ဖွင့်ဖော်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တစ် လေ လောက် ရှိ နေရင် ပဲ လုံလောက်လာတယ် ။ ဘာမဖြစ်လို့ သေ လောက် အောင် စိတ်ညစ်တယ် ဆိုတာ တွေ နည်းလာပြီး […]

ကမ္ဘာကြီး နာဖျားလေ ငါ မင်းကို ချစ်လေပဲ ဒီနွေဟာ ပူသလောက်ကို ငါ့ရင်ကပိုပူရတယ် အိမ်ပြန်ချိန်တွေ ဘယ်တော့များ လှပလာမလဲလို့ မင်း မေးတဲ့အခါ ငါက ပြုံးပြရုံသက်သက်သာ တတ်နိုင်တယ် အဆုံးထိ ငါ့လက်ကိုတွဲပါ။ ကျောခိုင်းလိုက်တိုင်း လမ်းခွဲတာ မဟုတ်ကြောင်း နှုတ်ဆက်တာမဟုတ်ကြောင်း မင်းနားလည်ပေးပါ….

ဒီ​နေ့ဆိုတာက တကယ်ရှိတာ မ​နေ့ကနဲ့မနက်ဖြန်ဆိုတာက ဒီ​နေ့ကိုအ​ကြောင်းပြုပြီး​ ပေါ်လာတာ တကယ်အမှန်ရှိတာက ဒီ​နေ့ပဲ ကုန်ဆုံးသွားတဲ့​ဒီနေ့ကို မ​နေ့ကလို့​ပြောကြတယ် မ​​ရောက်​သေးတဲ့ဒီ​နေ့ကို မနက်ဖြန်လို့​ပြောကြတယ် အမှန်တကယ်ရှိနေတာက ဒီ​နေ့ပဲရှိတယ်…..

တစ်လမ်းထဲလျှောက်သလား၊ တစ်လမ်းစီ လျှောက်သလား တစ်ယောက်တစ်လမ်း ဖောက်သလား။ သေချာတာက ငါတို့တွေအကုန် တစ်ယောက်တစ်လမ်းဖောက်ပြီး တစ်ယောက်တစ်လမ်းလျှောက်နေကြတာပဲ

ဘုရားသခင်ဟာ ကျီစားသန်တယ်။ နံနံပင် မရှိမဖြစ်သူဆီ နံနံပင် မစားသူ ပို့ပေးလိုက်တယ်။ အမွှေးအကြိုင် အရွက်တွေ ကြိုက်သူဆီ အနံ့မခံနိုင်သူကို ပို့ပေးလိုက်တယ်။ အရွက်ဆို အကုန်စားသူဆီ အရွက်ဂျီးများသူ ပို့ပေးလိုက်တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဆုလာဘ်ပေးတတ်တယ်။ စူပုပ်ပုပ် မိန်းကလေးဆီ အမြဲပြုံးနေသူ ပို့ပေးလိုက်တယ်။ စိတ်ဓာတ်ကျလွယ်သူဆီ အကောင်းမြင်တတ်သူ ပို့ပေးလိုက်တယ်။ အိပ်မပျော်သူဆီ ချော့သိပ်နိုင်သူ ပို့ပေးလိုက်တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ အေးချမ်းစေလိုတယ် […]

အချိန်ဟာ ကုန်ခဲလွန်းလှ ငါတို့နေ့ကို ငါတို့မပိုင် ငါတို့ညကို ငါတို့မပိုင် သိပ်ကြာလွန်းတဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ မအေးချမ်းခြင်း တရားထဲက အိုအေစစ်လေးရေ အပူပင်ကင်းကင်းနေ့တွေရောက်ရင် နေဝင်တာ ထိုင်ကြည့်ကြစို့။ ။

နွေဦးစတော့မယ်..တဲ့ ဒါဆို သေချာပါတယ် ဆရာသန်းတင့်စကားနဲ့ဆို ဒီရာသီရောက်ရင်ဒီပန်းတွေပြန်ပွင့်အုံးမှာပဲ ပြီးတော့ ကျနော်တိုပြန်ဆုံမှာမဟုတ်တော့ဘူး ဆိုတာရယ် ။ -ရိပ်ငြိမ်

At age 30 is not easy , you lose friends, facing financial crisis, having dreams but cannot fulfill them, you fall, you fail, you hit reality, make mistakes , you […]

So live a life you will remember “One day, you’ll leave this world behind So live a life you will remember” နားထောင်မိတိုင်း ကိုယ့်ကိုအမြဲအတွေးနဲ့သတိတခုပေးနေတဲ့စာသားလေး ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပါပဲ တစ်နေ့ ကျွန်တော်တို့ကဒီကမ္ဘာကြီးကိုနှုတ်ဆတ်ပြီးချန်ထားခဲ့ရမယ်ဆိုတာကလူတိုင်းသိတဲ့နိယာမကြီးတစ်ခုပဲအဲ့ဒါကြောင့် မင်းရှင်သန်နေခဲ့တဲ့ဘဝမှာလူတိုင်းမင်းကို သတိရနေအောင် နေပါ လူမှန်းသိတဲ့အရွယ်ကတည်းကခုချိန်ထိ […]

နံဘေးမှာ အတိတ်တွေတောင်းတစ်လုံးနဲ့အပြည့် ကြာပြီမို့လို့ငြိမ်သက်သွားတာတွေရော လက်လက်ဆတ်ဆတ်မို့ တဖျက်ဖျက်လူးနေတာတွေရော ရင်ဘက်ထဲမှာတော့ ဒေါသကြောင့်ရတဲ့အပူတွေရယ် လောဘကြောင့်ရခဲ့တဲ့အားမာန်တွေရယ် မောဟကြောင့်မောမှန်းမသိမောနေတာတွေရယ် သံယောဇဉ်ကြိုးခပ်တင်းတင်းတွေရယ် တစ်နေ့ပေါ့… အားလုံးကိုလွှတ်ချနိုင်ခဲ့တနေ့ကျရင်တော့ လေဟုန်ကိုစီးပြီးအမြင့်ကြီးပျံနိုင်ဖို့ အတောင်ပံတွေတော့ရကောင်းပါလေရဲ့